ballëndritur
Ballëndritur mb.poet. -
- Që ka fytyrë të hijshme, që shkëlqen nga bukuria; që i ndrit fytyra nga gëzimi. Vajza ballëndritura.
- fig. Faqebardhë, ballëhapur.[1]
Etimologjia redaktoni
Prononcimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë rrjedhëse redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0