biçak
Shqip redaktoni
Biçak m.sh. - Thikë e vogël, me presë që hapet e mbyllet në një dorezë druri, kocke etj.; thikë xhepi, brisk xhepi. Biçak, buke. Pres (grij, kruaj) me biçak. Ha pak e bli biçak. fj. u.
- E la biçak e la pa gjë fare, e la lakuriq.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0