bucelë
Shqip redaktoni
Bucelë f.sh. -
- Enë e drunjtë si fuçi e vogël, që përdoret për të mbajtur ujë të pijshëm.
- Enë balte me lëfyt, e sheshtë nga njëra anë dhe me bark nga ana tjetër, që përdoret për të mbajtur ujë. Pi ujë me bucelë.
- Pjesë e rrumbullakët në qendër të rrotës së qerres etj., ku bashkohen spicat, rrezet ose telat dhe ku futet boshti. Bucela e qerres. Bucela e rrotës së mullirit. Bucela e biçikletës. Rrathët e bucelës. Bën bucela.
- Prish bucela e bën kënaçe dëmton diçka të rëndësishme për të rregulluar një vogëlimë, prish shtëpi e bën kasolle.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
- bulirë 1.
Antonime redaktoni
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
|
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0