Bukurtingëllues mb.gjuh. -
- Që hyn ndërmjet dy tingujsh për të krijuar një shqiptim të lehtë e të bukur (për tingujt).
- Që është i bukur e i pëlqyeshëm (për shqiptimin e tingujve). Shqiptim bukurtingëllues.[1]
Fjalë të prejardhura
redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0