LAHUR m. vet. nj.

  • 1. Pëlhurë e hollë dhe zakonisht njëngjyrëshe, që përdorej për këmishë, për fustane ose për petka të tjera grash. Lahur për dimi (për fustane).
  • 2. Shami koke e madhe, zakonisht prej mëndafshi dhe me thekë anës, që e mbajnë gratë a vajzat. Lahur i kuq (i bardhë, i zi, me lule). Vuri (hodhi) lahurin në kokë. I mblodhi flokët me lahur.
  • 3. Lloj peshqiri me thekë në dy anë.