PËRKORE f.

  • 1. Masë a përmbajtje në të ngrënë e në të pirë, qokë. Ka përkore. Ha me përkore.
  • 2. Kufizim në kënaqësitë trupore, heqje dorë nga këto kënaqësi; heqje dorë nga përdorimi i disa ushqimeve dhe i pijeve alkoolike (sipas disa paragjykimeve fetare).