TAGJI f.

  • 1. Tërshërë, elb, misër etj., zakonisht kokrra, që u jepet si ushqim kafshëve të punës ose bagëtive të trasha. Tagji kokërr. Trasta e tagjisë. Hante tagji. U dha tagji kafshëve.
  • 2. vet. ~RA, ~RAT. Llojet e ndryshme të drithërave e të disa bimëve të tjera, që përdoren si ushqim për kafshët e punës, për bagëtinë e trashë etj. Mbjellja (korrja, shirja) e tagjirave.
  • E hëngri tagjinë tall.
  • a) mbaroi, mori fund me gjithçka, e hëngri çairin;
  • b) vdiq.
  • I tregon strajcën me tagji dikujt shih te STRAJC/Ë,~A. I zuri dhembi tagji (bukë) shih te DHËMB,~I. Ku di dhia ç'është tagjia mospërf. shih te DHI,~A. Kali i mirë e shton (vetë) tagjinë fj. u. kush di të punojë e të sillet si duhet, i sjell vetes të mira. Kali ha tagjinë, gomari mbart bucelat fj. u. thuhet kur dikush rri rehat e bën qejf, ndërsa dikush tjetër copëtohet në punë.