VIRTYT m.

  • Prirje dhe forcë e brendshme që ka njeriu për të bërë punë të mira; vetia më e mirë që ka ai, cilësi e lartë morale e njeriut, pastërti e përsosuri morale; kund. ves. Virtytet e larta morale. Virtytet e komunistëve. Virtytet e shqiptarëve. Virtyti i trimërisë. Iu bë virtyt.