çelë
Shqip redaktoni
Emër redaktoni
I - Vija prej nga fillojnë disa lojëra të fëmijëve. Çela e dokrrës. Vrapoj te çela. Zë çelën.
- I gjej çelën i gjej rastin e përshtatshëm, i gjej anën, i gjej fillin. I zë çelën e zë shumë ngushtë, e vë në gjendje të vështirë e pa rrugëdalje.
II - Pjesa e zgjedhur dhe më e mirë e diçkaje; ajka, lulja. Çela e grurit (e miellit). Çela e trimave. Çela e nuseve. I marr çelën e çelën.
III - Këpucë të vjetra të grisura, brashnja, shkarpa. Mbath ca çela. U bënë çela këpucët.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
|
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0