mi: Dallime mes rishikimesh

*3. fig. shar. Njeri pa vlerë; njeri që rri fshehur nëpër vende të mbyllura e të errëta; frikacak; ai që e ka zakon të kërkojë diçka vrimave ose që punon a vepron fshehurazi.

* Dasmë minjsh rrëmujë e madhe, zallahi. Është si miu në hauz (në poç) shih te HAUZ,~I. Është (ka rënë) si miu në miell shih te MIELL,~I. Atij i bren miu pallën thuhet për një njeri që është shumë fatkeq e shumë i pazoti e i humbur. Ka frikë (trembet) edhe nga miu mospërf. është shumë frikacak. E ka lëpirë miu dikë shih te LËPIJ. Heq (vuan) si miu në mur (si gjarpri nën gur) shih te GJARP/ËR,~RI. Hyn (futet) në vrimë të miut shih te VRIM/Ë,~A. Shkojnë (venë) si macja me miun shih te MAC/E,~JA. I vë zile miut trillon gjëra të paqena, shpif e përhap fjalë për gjëra që s'kanë ndodhur kurrë. Bie miu e thyen kokën diku nuk ka asgjë atje, nuk ka gjë prej gjëje; është bosh, s'ka asgjë për të ngrënë. S'kishte ç't'i hante miu pas darke ishte shumë i varfër e i këputur, nuk kishte gjë prej gjëje. Miu ha grepin, macja ha miun gjithkujt mund t'i vijë e keqja nga diçka, nuk ka qenie që të jetë e siguruar nga çdo rrezik. U mbars mali e polli një mi fj. u. shih te MAL,~I. Ç'len prej maces (ç'pjell macja), gjuan minj fj. u. keq. shih te MAC/E,~JA. Vrima e miut - pesëqind grosh thuhet kur njerëzve u kanoset një rrezik i madh dhe s'dinë ku të futen që të shpëtojnë. Bar miu bot. shpargull. Bisht miu bot. shih te BISHTMI,~U. Zog miu (zog ferre, zog shtrige) zool. shih te ZOG,~U.