bacilmbartës

| B |

Bacilmbartës mb.mjek.veter. -

1. Që ka në trup bacile të një sëmundjeje ngjitëse, por që vetë nuk është sëmurë; që ka bacile. Njeri bacilmbartës. Kafshë bacilmbartëse. Mjedis bacilmbartës.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit (për njerëzit e kafshët). Bacilmbartës i tuberkulozit. Zbulimi i bacilmbartësve.

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë