brejcë
Shqip redaktoni
Brejcë f.sh. - Thikë e vogël pa dorezë; teh brisku që përdoret zakonisht për të kruar ose për të gërryer diçka. E mprehtë si brejcë. Gërryej me brejcë.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0