bricjap

I m.sh.zool.

  1. Larvë e madhe pa këmbë, me gjoks të gjerë e si trekëndësh dhe me bark konik, që bren drurin.
  • Tropiku i Bricjapit gjeogr. Tropiku Jugor.

II mb. -

  1. Që i ka brirët të gjatë, të drejtë e të kthyer prapa si të cjapit (për bagëtinë). Dhi (dele) bricjape. Ka bricjap.
  2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0