Burnot m. -

  1. Duhan i thatë e i shkoqur si pluhur, që e thithin me hundë për të nxitur teshtitjen. Kuti burnoti. Erë burnot. Thith (heq, nuhat) burnot.
  2. përd. mb. fig. keq. Që s'ka asnjë vlerë, që nuk shërben për asgjë; që s'di asgjë, i pazhvilluar nga mendja. Ishte burnot fare.
  • E bëj burnot diçka e copëtoj diçka në grimca të vogla, e bëj pluhur; e prish diçka, e shkatërroj fare.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0