DËKOJ kal. krahin.
1. Rrah fort dikë; e zhdëp. E dëkoi në dru.
2. Prish diçka të ngritur, rrëzoj diçka të ndërtuar më parë. E dëkoi murin.
3. Rrënxoj. E ngarkoi rëndë dhe e dëkoi.
