DËSHMIM m.
1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve DËSHMOJ, DËSHMOHET. Dëshmimi para gjyqit. Dëshmim me gojë (me shkrim).
2. Dëshmi për atë që kemi parë ose kemi dëgjuar. Dëshmim i rremë. Bëri një dëshmim.
