DAMLLOSUR mb. bised.
1. Që i ka rënë damllaja; i goditur a i paralizuar nga damllaja. Njeri i damllosur. Kafshë e damllosur. Rrinte si i damllosur.
2. Që i rëntë damllaja, damllamadh (si nëmë). Ku vajti (ç'u bë), i damllosuri!
