dihatje

DIHATJE f.

1. Veprimi sipas kuptimeve të foljes DIHAT. Dihatja e ajrit.

2. Frymëmarrje e shpeshtë dhe e rëndë pas një vrapimi të gjatë, pas një lodhjeje të madhe fizike etj.; zhurma që dëgjohet kur dikush dihat. Dihatje e rëndë (e shpeshtë, e çrregullt). Dëgjohet (ndihet) dihatja e dikujt.