DUDUK m.
1. Pipëz a zamare e bërë me lëvore shelgu ose me rabush qepe. Bëri një duduk. I fryn (i bie) dudukut.
2. Rabushi i qepës.
3. fig. shar. Njeri pa mend në kokë, njeri i lehtë; njeri i trashë nga mendja.
