DYSTABAN mb. bised.
1. Që nuk ka urë (për këmbën); që i ka shputat e këmbëve të sheshta, këmbësheshtë (për njeriun). Këmbë dystabane. Njeri dystaban.
2. Që e ka tabanin të sheshtë, i sheshtë (për këpucë). Këpucë dystabane.
