HISTERIK mb.

  • 1. mjek. Që vuan nga histeria, që është i sëmurë nga histeria; që ka shfaqje të histerizmit; që është karakteristik për histerinë ose për atë që vuan nga histeria: që shpreh histeri. Njeri (i sëmurë) histerik. Grua histerike. Gjendje histerike. Britma (ulërima, të qeshura) histerike.
  • 2. fig., keq. I shfrenuar, i papërmbajtur, i tërbuar, si në gjendje histerie. Propagandë histerike. Thirrjet histerike të imperialistëve. Fushata histerike kundër komunizmit.
  • 3. si em,~U m. sh., .~Ë, -ËT. Ai që vuan nga histeria. Mjekimi i histerikëve. Britmat e histerikëve.