kërdisem

KËRDISEM vetv.

• 1. Pësoj humbje të mëdha në njerëz; me pllakos një fatkeqësi e madhe; pësoj dëme të rënda, fikem, shuhem.
• 2. Lodhem shumë, rraskapitem, shuhem, shembem; mundohem; sfilitem. Kërdiseshin në punë. U kërdis në kurbet (në mërgim).
• 3. E teproj duke bërë diçka, ngopem duke bërë diçka, shqepem (së ngrëni etj.); qesh me të madhe. U kërdis së ngrëni. U kërdisëm së qeshuri.
• 4. Pës. e KËRDIS.