KARABINË f.

  • Pushkë e lehtë, me tytë të shkurtër e me vjaska, me të cilën pajiset ushtari i këmbësorisë dhe i disa armëve të tjera speciale. Karabinë vetëmbushëse karabinë me dhjetë fishekë, që bën qitje gjysmautomatike. Rripi i karabinës. Fishek karabinë. Qitje me karabinë. Hodhi karabinën në sup.