KOKËKRISUR mb.

  • 1. Që sillet e vepron me një guxim të tepruar, që ka guxim prej të çmenduri; që nuk është në rregull nga mendtë, i krisur nga mendtë. Trim kokëkrisur. Është kokëkrisur.
  • 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Guxim prej kokëkrisuri. Këtë mund ta bënte vetëm një kokëkrisur.