KONTRADIKTOR mb.

  • 1. Që ka kontradikta (për një mendim, për një tezë etj.); që bie në kundërshtim me një tjetër (për një veprim, për një sjellje etj.). Mendime (ide) kontradiktore. Veprime kontradiktore.
  • 2. Që kundërshton atë që ka thënë më parë, që bie në kundërshtim me vetveten. Njeri kontradiktor. Vepër kontradiktore.