KOROMANE f.

  • 1. vjet. Bukë e hupët dhe e ngjeshur që u jepej ushtarëve; copë buke.
  • 2. Bukë e keqe, e gatuar me miell të përzier; buka e përditshme, buka e gojës (edhe fig.). Një copë koromane. Hante koromanen thatë. Punonin vetëm për koromanen punonin vetëm për bukën e gojës.
  • I preu koromanen e la pa punë, ia preu kafshatën e gojës.