KRENARI f.

  • 1. Të qenët krenar, vetia e ndjenjat e atij që është krenar; qëndrim krenar; kryelartësi. Krenari e ligjshme. Krenaria e shqiptarit. Lufton me krenari. Flet (përgjigjet) me krenari. E ruan krenarinë. E ka humbur krenarinë.
  • 2. keq. Mendjemadhësi. Krenari e sëmurë.