kryepleqësi

KRYEPLEQËSI f.

• Organ që përbëhej nga kryeplaku e nga disa anëtarë, i cili drejtonte punët e një fshati a të një lagjeje në qytet, zbatonte urdhrat e qeverisë dhe i shërbente kësaj për të shtypur popullin. Mbledhja e kryepleqësisë.