LODËRTAR m.

  • Ai që i bie daulles.


LODËRTAR mb.

  • Që të argëton me diçka të gëzueshme; që bën lëvizje a kërcime të gëzueshme, që i pëlqen të luajë; që shpreh gëzim. Vajzë lodërtare. Kec (viç) lodërtar. Buzëqeshje lodërtare.