mortje

MORTJE f.

Vdekje. I erdhi mortja. E hëngërt mortja! mallk. vdektë!

• Iu shpif mortja u frikësua shumë, u tmerrua. E shpëlaftë mortja (kolera)! mallk. shih te SHPËLAJ. I dolën djersët e mortjes (e vdekjes) u lodh shumë, u rraskapit, u lodh për vdekje. E ka mortje (të dytë) dikë a diçka e urren shumë dikë a diçka, s'e sheh dot me sy, e ka vdekje. Është mortja e tij dikush a diçka
• a) e urren shumë, s'e sheh dot me sy;
• b) e ka bezdi të madhe, e mërzit shumë; e bëri diçka me shumë zor e pa asnjë dëshirë.