përpjesëtimor
PËRPJESËTIMOR mb. libr.
- Që është në marrëdhënie të caktuara madhësie a sasie me diçka tjetër; që është a që bëhet në përpjesëtim me diçka, i përpjesshëm; që merr parasysh marrëdhëniet e pjesëve përbërëse me të tërën, proporcional; kund. shpërpjesëtimor. Madhësi përpjesëtimore.