QAFËKËPUTUR mb.

1. Që e ka qafën të hollë e të gjatë dhe mjaft të hijshme (zakonisht për vajzat e për gratë).

2. Që e mban kokën mënjanë sikur i është këputur qafa ngaqë e ka të hollë e të gjatë (zakonisht për shpendët). Rosë qafëkëputur.

3. si em. bised., si mallk. Ai që e theftë qafën, qafëthyeri. E këputi qafën, ai qafëkëputuri.