QARKULLUES mb. spec.

1. Që lëviz nëpër një rrugë zakonisht të mbyllur; që kalon pa ndërprerje nëpër një mjedis, që nuk qëndron në një vend (për lëngjet, gazet dhe rrymat). Uji qarkullues. Gjaku qarkullues. Ajër qarkullues.

2. ek., fin. Që është në qarkullim, që kalon nëpër veprimet tregtare e financiare, të lidhura me prodhimin dhe me shitjen e mallrave. Fonde qarkulluese. Kapital qarkullues.