rastit

RASTIT mb.

1. Që ndodh ose që kryhet pa e pritur ose pa e parashikuar, që bëhet rastësisht; që ndodhet diku rastësisht. Takim i rastit. Shi i rastit. Përputhje të rastit. Njeri (shok) i rastit. U nis me makinë të rastit.
2. Që ndodh ose që bëhet pa ndonjë shkak a arsye, që nuk është i domosdoshëm, që nuk rrjedh nga thelbi i brendshëm ose nga një ligjësori; filoz. që mbështetet në rastësinë. Dukuri e rastit. Sukses i rastit. Fitore e rastit. Ngjarje e rastit. Ndryshime të rastit. Nuk është e rastit.
3. Që ndodh kur del rasti, që nuk bëhet rregullisht. Punë e rastit.