RRËMBYTHJE f.

  • 1. Pjesa e fundit e mbetur nga bimët që korren a priten ose nga diçka tjetër; mbeturinë pa vlerë. Kishte mbledhur ca rrëmbythje.
  • 2. thjeshtligj., mospërf. Njeri pa asnjë vlerë, njeri që s'e përfill kush. Ç'merresh me atë rrëmbythje!