rrënjoset

RRËNJOSET vetv.

1. bujq. shih RRËNJËZOHET.
2. fig. Ngulitet në mënyrë të qëndrueshme, zë vend thellë, lëshon rrënjë, zë rrënjë; kund. çrrënjoset. Rrënjoset një zakon (një mendim). I është rrënjosur në kokë (në mendje). U është rrënjosur në gjak. Është rrënjosur thellë.
3. Pës. e RRËNJOS.