rresht

RRESHT m.

1. Varg njerëzish, kafshësh ose sendesh që janë vënë njëri pas tjetrit në një vijë; radhë. Rresht i gjatë (i drejtë). Rresht njerëzish. Rresht shtëpish. Rreshtat e pambukut. Në mes të dy rreshtave. Vë në rresht rreshtoj. Mbjellje me rreshta të gjerë (të ngushtë).
2. Varg karrigesh për t'u ulur në kinema, në teatër, në një sallë ose në një mjet udhëtimi; varg bankash në një klasë; radhë. Rreshti i parë (i dytë). Rreshtat e fundit. Karriget e rreshtave të parë. Zunë një rresht të tërë.
3. Varg fjalësh, shkronjash ose shenjash të tjera, të shkruara në një vijë me dorë ose të shtypura në një faqe; varg shkronjash të renditura në shtypshkronjë për t'i shtypur; radhë. Rreshtat e librit. Faqe me tridhjetë e dy rreshta. Heq (prish, fshij, ndreq) një rresht. E lexoi rresht për rresht. I shkrova nja dy rreshta.
4. Varg ushtarësh, nxënësish etj., të vënë njëri pas tjetrit ose njëri përbri tjetrit sipas një rregulli të caktuar, radhë. Rreshtat e kompanisë (e batalionit). Me rreshta të shtrënguar. Në krye të rreshtit. Hyj në rresht. Dal nga rreshti. Mbaj (prish) rreshtin. I plotësuan rreshtat e fundit. Rrinë (ecin) në rresht. U vunë në rresht u rreshtuan.
5. vet. fig. shih RADH/Ë,~A 7. Rreshtat e ushtrisë. Rreshtat partizanë. Hyj (futem) në rreshtat e...
Në rreshtat e parë shih te PARË (i,e). Lexoj në mes të rreshtave (radhëve) libr. shih te RADH/Ë,~A.

RRESHT ndajf.

Me radhë, njëri pas tjetrit; pa ndërprerje në kohë. Katër herë rresht. Dy muaj rresht. Tetë orë rresht.