SHATORR mb.

  • 1. Që i ka degët të dendura e të mbledhura rreth trungut si tendë, që e ka kurorën në trajtë të shatorres. Lis (ulli, vidh) shatorr. Karafil shatorr.
  • 2. si em. ~, ~I m. ~Ë, ~ËT. Njeri i shëndoshë e i fortë, njeri i mbushur e i ngjeshur.