shfryhem

SHFRYHEM vetv.

• 1. vet. veta III. I del ajri i ngjeshur që ka pasur brenda dhe i zvogëlohet vëllimi. U shfry goma (topi, tullumbacja). U shfry vetë. U shpua dhe u shfry.
• 2. Më ulet a më ikën fare të ënjturit, çënjtem; kund. fryhem. Iu shfry dora.
• 3. fig. I flas rëndë dikujt, nxjerr inatin, nxjerr dufin, shfryj. Iu shfry kot.
• 4. vet. veta III. Pës. e SHFRYJ.