SHIHEM vetv.

  • 1. Shoh veten të pasqyruar diku; shikohem. Shihem në pasqyrë.
  • 2. Shoh dikë dhe ai më sheh mua. U panë sy ndër sy. U panë vëngër.
  • 3. Takoj dikë, gjendem bashkë me të. S'jemi parë që në verë. Kur do të shihemi prapë? U pafshim shëndoshë (me të mira)! ur.
  • 4. bised. Vizitohem te një mjek. Është parë në shumë doktorë. U pa te mjeku i syve.
  • 5. vet. veta III. Vete diku; shfaqet, del në shesh, duket. S'janë parë më këtej. Është parë në Fier. Po shihen frytet e para të kësaj lëvizjeje.
  • 6. vet. veta III. Merret vesh, kuptohet qartë; merr fund, përfundon (zakonisht jo ashtu si e pritnim). U pa që s'ka për të rënë shi. U pa dhe kjo punë. U pa që s'nisemi dot sot.
  • 7. vet. veta III kr. thj. bised. (me një trajtë të shkurtër të përemrit vetor në r. dhanore). Më duket, më bëhet, kam përshtypjen se është kështu a ashtu. M'u pa i sëmurë. Iu pa më e madhe. M'u pa i mërzitur. Na u panë të gëzuar.
  • 8. Pës. e SHOH. Ky dimër s'është parë. Shihet e nevojshme. Së largu nuk shihet.
  • Siç shihet ndërm. përdoret për t'ia hequr karakterin kategorik një pohimi, duke e paraqitur atë jo si diçka që e themi ne, por si diçka që duket e kuptohet vetvetiu, ose për të përmbyllur një mendim a shtjellim idesh. U pa shënim që vihet zakonisht në një shkresë, në një detyrë mësimore etj. nga dikush për të treguar se e ka shqyrtuar atë dhe ka bërë veprimet e nevojshme. Nuk është parë e as dëgjuar diçka nuk ka ndodhur ndonjëherë diçka e tillë. Janë parë hënabrenda shih te HËNABRENDA. Janë parë hënajashtë shih te HËNAJASHTË. Janë parë me hënë të keqe shih te HËN/Ë,~A. Janë parë me hënë pisk shih te HËN/Ë,~A.