shkatërr
SHKATËRR f. zool.
- Peshk deti i madh e grabitqar, me trupin petashuq e pa luspa, me bisht të mprehtë dhe i pajisur me organe që prodhojnë shkarkime të forta elektrike. Shkatrra nuk hahet.
SHKATËRR ndajf.
- Në gjendje të shkatërruar; rrëmujë, lesh e li. E la shtëpinë (punën) shkatërr.