shpërbëj

SHPËRBËJ kal. spec.

• 1. E ndaj diçka në pjesët a në elementet përbërëse, zbërthej. Prizmi e shpërbën dritën e diellit. Shpërbën gazin karbonik.
• 2. vet. veta III. E tjetërson kimikisht, e kalb, e prish (për lëndët organike). Mikrobe që shpërbëjnë albuminat. Ngrohtësia i shpërbën lëndët shtazore.