SHPIRTËZOJ kal.

  • 1. libr. I përfytyroj dhe i paraqit me veti psikike e shpirtërore si të njeriut kafshët, sendet e dukuritë e natyrës. Shpirtëzonin natyrën.
  • 2. fig. vjet. I jap shpirt, i jap jetë; e frymëzoj; i lartësoj ndjenjat. Shpirtëzon të tjerët. Ideja që i shpirtëzon.