SHQYT m.

  • 1. Mburojë. U mbrojt (e priti goditjen) me shqyt.
  • 2. hist. Pjesa kryesore e stemës së një familjeje feudale, të një qyteti etj., e përbërë nga një fushë me figura të ndryshme.
  • 3. krahin. Copë buke e madhe. Mori (hëngri) një shqyt.
  • 4. përd. ndajf. krahin. Duke nxjerrë përpara si mburojë trupin a diçka tjetër; për së gjeri, skiç. Ia zuri rrugën shqyt. E zuri derën shqyt me trup.