stërkungull

STËRKUNGULL m.

• 1. bot. Bimë barishtore kacavarëse e helmët, me rrënjë mishtake, me lule si të blerta të mbledhura në tufa, që lulëzon në maj-qershor dhe përdoret në mjekësinë popullore.
• 2. mjek. Sëmundje e gjëndrave të qafës, të cilat ënjten, hapen plagë dhe kullojnë; saraxha.