TANK m. usht.

  • Makinë luftarake e blinduar, që lëviz me rrota mbi një zinxhir dhe që është e pajisur me mitraloza e me topa, të vendosur në një si kullë, e cila zakonisht rrotullohet nga të gjitha anët. Tank i rëndë. Tank amfib tank që ecën edhe në ujë, tank uji. Shoferi i tankut. Njësiti (reparti) i tankeve. Luftë (sulm) me tanke.