TERIK m.

  • 1. Terë, stere. Dolën gjallë në terik.
  • 2. Vend i thatë, tokë pa lagështi, terinë. Ai vend është terik.
  • 3. vet. nj. Erë e lehtë dhe e thatë, që fryn zakonisht në pranverë e në verë, fllad. Fryn teriku.