tertip
TERTIP m. vjet.
- 1. Rregull që mbajmë në shtëpi, në punë, kur kryejmë një detyrë etj. Grua me tertip. Shtëpi me tertip. Sillej me tertip.
- 2. Paramendim, shestim, plan, marifet. Punonte me tertip. Bëri tertip. Ia punoi me tertip. Ia mori vesh tertipet.