teshtij

TESHTIJ jokal.

• Më del me vrull papritur e pa dashje ajri nga hunda e nga goja, zakonisht me stërpika pështyme e me një zhurmë të veçantë, kur kam rrufe a jam ftohur ose kur kam ndonjë ngacmim në hundë. Teshtiu fort (disa herë).