TULLAC mb.

  • 1. Që nuk ka flokë fare ose në pjesën e sipërme të kokës, që i kanë rënë flokët, i shogët. Burrë (plak) tullac. Me kokë tullace. Ishte tullac.
  • 2. përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit (për njerëzit). E kërkoi një tullac.